17.1.11

Os pensamentos a ló nas tardes caladas.

A ló nas tardes caladas
onde o xente non facía ruído,
nin falaba.


A ló nas tardes caladas 
onde o único ruído era o vento 
que recorría o corpo dos meus compañeiros.


A ló nas tardes caladas 
onde o silencio me amargaba.


A ló nas tardes caladas
onde supuxe que todo isto era un invento
e que o único que importaba eran os pensamentos.