Son Mariano, un monxe que vive nun mosteiro nas aforas da Coruña.
O meu día a día no monasterio é: érgome polas mañás, vístome, vou á igrexa a rezar e todola tarde pásoa lendo e escribindo libros.
O meu día a día no monasterio é: érgome polas mañás, vístome, vou á igrexa a rezar e todola tarde pásoa lendo e escribindo libros.
Unha mañá veu un home pobre sen roupa e con moita fame, eu dinlle a roupa necesaria e algo de comer. Despois de comer díxome:
- Grazas pola túa axuda, eu antes era papa, pero un día botáronme sin máis e quería ver se me podías volver a meter na igrexa para empezar coma ti, un monxe.
- Vale, dí que vas de parte do monxe Mariano, e que queres ser monxe.
Despóis desta experiencia decidín que ía escribir un bo libro sobre como axudei a un pobre señor que quería facer o que máis lle gustaba que era ser monxe.
- Grazas pola túa axuda, eu antes era papa, pero un día botáronme sin máis e quería ver se me podías volver a meter na igrexa para empezar coma ti, un monxe.
- Vale, dí que vas de parte do monxe Mariano, e que queres ser monxe.
Despóis desta experiencia decidín que ía escribir un bo libro sobre como axudei a un pobre señor que quería facer o que máis lle gustaba que era ser monxe.
