Un día no cemiterio de San Amaro despertan e saen dos seus cadaleitos Xosé Villaverde , Xosé Gómez e Mauricio Farto.
Cando...
-Villaverde: Bos días, Quen sodes ?
-Gómez: Quén es tí ?
-Villaverde: Eu son Xosé Villaverde .
-Farto: Ti non es o que traballou no CNT ?
-Gómez: Que é a CNT ?
-Villaverde: A CNT é a Confederación Nacional do Traballo, foi unha unión de
sindicatos . Tamén traballei de tallista, igual ata fixen eu o teu ataúde , Mauricio. Eime pasar un día.
-Farto: Non, non veñas está feito polvo.
-Gómez: Eu nacín en Ourense, fun mestre e político comunista español.
-Farto: Que curioso ! Os meus avós eran tamén daquel lugar.
-Farto: Eu fun músico, era un artista , a pena foi que morrín pronto , oitenta anos .
-Villaverde: Aínda tes sorte , eu morrín aos cincuenta e dous anos executado.
-Gómez : Para sorte a que tes ti , eu morrín aos trinta e un, a garrote vil.
-Farto: Que é garrote vil ?
-Gómez: É un tipo de executación similar a forca , so que non te colgan , afogante
cara atrás.
-Farto: Bueno , un pracer , volvo para o nicho.
-Villaverde : Eu tamén xa e tarde.
-Goméz: Eu vou seguir dando un paseo , a ver se descubro quen está enterrado nas tumbas próximas.
Diego López, Iris, Marcos