31.10.11

Contos e Lendas: A luz de Vilar de Cans

Nas noites máis frías e escuras de inverno, os habitantes das aldeas ao Este da Serra de San Mamede, podían ver unha pequena luz igual que escoitaban voces que dicían que chegaban do inferno.
Os anciáns contan, que un mozo que desexaba saber o que era , decidiu esconderse xunto a unha parede do camiño por onde pasaba a luz.
O mozo morría de medo e frío. Pouco tempo despois, sentiu como as luces e os rezos acercábanse.
No momento que case xa a podía ver, o mozo recibiu unha labazada que o tirou cinco metros abaixo, provocando o seu desfalecemento.
Ninguén daquelas aldeas chegou ver con maior claridade a luz.
Os que lembran, non queren falar dela e os que falan, din que era a morte.
O que teñen claro: aos que o medo entrou no corpo, xa non poden facer nada para quitalo.

· É unha lenda, xa que se presenta como un feito real. Localízase nun lugar concreto (Serra de San Mamede). O que protagoniza a historia é algo sobrenatural e a súa finalidade é transcendental.
Clasificación temática: etiolóxica

Yanca